Yırca Köyü Kadınları ile ekim ayında yapılan 12. İnsan Yönetimi Zirvesi’nde tanıştım. Açıkçası zirvede yapılan oturumlar bir yana Kömürün İsi Sabunun Misi projesi bir yanaydı benim için. Çünkü zirvenin teması mutluluktu ve bana en samimi gelen mutluluk hikayesi bu oturumdaydı.
Zirvedeki mutluluğa ulaşmadan önceki tablo ne yazık ki hiç iç açıcı değildi. Geçimini tütüncülük ile kazanan köy termik santralin kurulması ile bu geçim kaynağını kaybetti. Tütüne göre daha güçlü ve dayanaklı olan zeytin ağacına sarıldı bu sefer Yırca Köyü Kadınları. Fakat termik santral her zaman olduğu gibi yine yeşile saldırdı.
Yapılan ağaç katliamı sonrasında termik santralden çıkan kömürleri toplamaktan başka çaresi kalmayan köy bir de üzerine Soma’da yaşanan facia ile iyice sarsıldı. Hayatta olmaları dışında her şey kötüye giderken bu proje umut ışığı oldu onlar için.
Gbtider, İnci Vakfı ve gönüllü profesyonellerin destek verdiği proje ile kadınların ekonominin içerisinde üretici olarak katılma fırsatı oluştu. Ellerindeki kömürün isi yerini sabunun mis kokusuna bıraktı. Sahnedeki heyecanlarını atana kadar projeyi Yasemin Hanım ve Berkin Yarar’dan detaylı bir şekilde dinledik. Sonunda kendilerine merakla bakan 600 göze alıştıklarında ise en samimi şekilde proje öncesini ve proje sonrasına bize anlattılar. Bir grup insanın onları köy kahvesinde toplayıp size “eğitim almanızı sağlayıp sizi iş sahibi yapacağız” dediği zaman ki şüphelerinden tutun da ilk başlarda yaptıkları işi ciddiye almayan eşlerinin daha sonraları onlara tarhana çorbası hazırlamalarına kadar projenin nasıl hayatlarının içine işlediğini dinledik.
Sabun alıp projeye destek olmak için: http://www.yasemin-yirca.com/
Türker Okay 