İş hayatının değişmeyen aktörleridir “patronculuk oynayanlar”. “Onu yapın! Bunu yapın! Bu iş yapmayı nasıl beceremezsin? Sen benim dediğimi yapsana!” gibi bir sürü kükreme cümleleri vardır bu patronculuk oynayanların. Patronun olmadığı yerlerde patronculuk oynayan bu aktörler patronu gördükleri anda ise el pençe divan…

Şirketin büyüklüğü ne olursa olsun bu tür durumları görebilirsiniz. Genel Müdür, CEO karşısında el pençe divan dururken CEO’da Yönetim Kurulu karşısında el pençe divan durabilir. Yönetim Kurulu ise hissedarlar karşısında mum olur. Devam edelim mi? Hissedarlar da siyasiler karşısında gıklarını çıkaramazlar. Siyasilerde adalete karşı duramaz. Her ne kadar bugünlerde ülkemizde adalet kavramı ciddi bir şekilde sorgulanıyor olsa da eğer bağlantıdaki olayı okuduysanız demek istediğimi anlamışsınızdır.

“patronculuk oynayanlar” için: